به صورت کلی می توان ریسک را به صورت های مختلفی طبقه بندی کرد. شکل زیر مهم ترین ریسک هایی که بانک ها و مؤسسات مالی با آنها مواجه هستند را نمایش می دهد.

ریسک نقدینگی

عبارت است از ريسک ناشي از عدم مديريت بهينه ميزان نقدينگي بانک يا مؤسسات مالي كه از طرفي مي تواند منجر به عدم توانايي بانک در ايفاي تعهدات مالي خود در زمان معين و از طرف ديگر مي تواند باعث خواب سرمايه و كاهش در درآمدهاي حاصل از فرصت هاي سرمايه گذاري گردد. بخشي از اين ريسک ناشي از عدم تعيين مبلغ بهينه اندوخته احتياطي سازمان باشد. مديريت نقدينگي يکي از فرايندهاي کليدي بانک است که چالش اصلي آن، تفاوت درجه نقدشوندگي بين تعهدات و درآمدهاي آتي بانک مي باشد.

حالت دیگری که باعث افزایش ریسک نقدینگی مي‌شود این است که بازارهایی که منابع بانک در آنها قرار دارد دچار کمبود نقدینگی شوند. ریسک نقدینگی با سایر ریسک‌های مالی مختلط است و به همين دلیل سنجش و کنترل آن با دشواری روبرو است.

ريسك اعتباري

عبارت است از ريسک ناشي از نکول و عدم رعايت کردن وظايف و تعهدات مشتريان.  به عنوان مثال عدم توانايي در باز پرداخت تسهيلات توسط مشتريان در حال حاضر در کشور آمريکا و دادن وام هاي کلان توسط بانك ها به اشخاصي که توانايي باز پرداخت آن را نداشته اند،‌ مؤسسات مالي اين كشور را با بحران های مالی جدي مواجه كرده است.

ریسک بازار

عبارت است از ریسکی که در اثر تغييرات در قيمت دارايي ها در بازار رخ مي دهد. بانک ها و مؤسسات مالی معمولاً دارايي خود را به شکل هاي مختلفي نگهداري مي كنند؛ مانند: ارز، کالا، سهام، نرخ بهره، اوراق مشارکت، مستغلات، … . ارزش اين دارايي ها با کاهش و افزايش قيمت بازار تغيير مي کند. اين تغييرات ريسک هايي را به سازمان تحميل مي كند كه ريسك بازار ناميده مي شود.

ریسک عملیاتی

عبارت است از ريسک ناشي از ضررهايي است كه به صورت مستقيم و غير مستقيم در اثر نقص در فرآيندها، عملکرد افراد و سيستم هاي سازمان از يك سو يا بروز حوادث خارج از سازمان از سوي ديگر،‌ به سازمان تحميل مي گردد.